14 kg i 82 cm później, czyli wątek chwalipięcki

Wspominałam Wam o tym, że jest mnie dużo? Wspominałam... To jest mnie trochę mniej. A konkretnie 14kg i 82 cm (łącznie) mniej. Ładny wynik, prawda? Od lutego staram się i staram. Wizualnie widać. Nie mam zdjęć początkowych, mam jedno takie po drodze. Ja widzę różnicę, moje spodnie też widzą różnicę, rodzina widzi różnicę. Może i Wy ją zobaczycie. Nie jest to jeszcze granica, do której dążę, ale to i tak nie mały sukces. Nigdy nie udało mi się schudnąć więcej jak 5-6kg, które i tak szybko wracały. Teraz? Więcej ruchu, zdrowsze odżywianie i oto efekty.

 

Gdzie najwięcej schudłam? W brzuchu, zdecydowanie. Aż 27 cm! W biuście i biodrach ok. 11 cm. I to nadcipie, że tak to ujmę mi się schowało. Mało widoczna różnica? No to na tym już to widać.

Powiem Wam, że jestem z siebie dumna. Naprawdę! Jest wiele przyczyn, które sprawiły że wyglądałam jak wyglądałam. Oprócz zmian chorobowych, tabletek, stresu, zmartwień, to przede wszystkim zaniedbanie. I nie ma tutaj co ukrywać. Przestałam w pewnym momencie o siebie walczyć. Ale jak długo można nie walczyć? Cierpiałam. A cierpienie i ból w pewnym momencie zaczęłam zajadać. Strasznie. Nie będę się teraz w to zagłębiać, może kiedyś... W każdym razie, chciałabym abyście mnie wspierały w moim postanowieniu. Chcę schudnąć jeszcze przynajmniej 16-18 kg. Wiem, że to może przerażać, że to są duże liczby. Ale tu nie chodzi o kilka dni, miesięcy, przewiduję co najmniej rok. To długa i żmudna droga, ale dla mnie bardzo, bardzo istotna. Dla mnie samej. Przede wszystkim dla mnie samej.
Wiem, że będzie mi łatwiej, kiedy będę mogła Wam się wyspowiadać. Nie lubię takiego ekshibicjonizmu własnej osoby, ale czasami porządny kopniak z Waszej strony by się przydał. I pochwały też.

To jak, Kochane Blogerki, pomożecie mi w walce o mnie samą? Będziecie dopingować?